Nee is nee. Dat is toch logisch? Gewoon zeggen: ‘Nee’. Dat is duidelijk toch?! Of niet?
Misschien herken je het wel. Dat je nee zegt en dan vervolgens heel erg je best moet doen en dat echt moet volhouden. Omdat een ander het vervolgens nog een keer vraagt. En dan op een andere manier. Of met andere woorden.
Of je zegt nee tegen je fix of verkering. En het lijkt wel alsof één keer nee zeggen niet genoeg is.
Hoe kan het dat jouw nee soms voor de ander niet duidelijk is?
Jongens en meisjes verschillen
Jongens en meisjes zijn nu eenmaal anders. Dat zie je al van jongs af aan: jongens zoeken vaak actie en uitdaging, meisjes zijn vaker gericht op contact en gevoel. Dat is niet goed of fout, het is gewoon anders. En juist daarom kan er soms een misverstand ontstaan, vooral als het om gevoelens en grenzen gaat.
Stel je voor:
Je vindt iemand leuk. Je appt een paar keer, maakt een grappige opmerking, probeert een compliment te geven en zoekt naar mogelijkheden om wat dichterbij de ander te komen.
Jij bedoelt het goed je wilt gewoon laten merken dat je interesse hebt en de ander leuk vindt.
Maar dan zegt zij: ‘Nee.‘ Of ze reageert afstandelijk door haar lichaam iets te draaien of niet echt een antwoord te geven.
Nee joh, ze skipt mij gewoon!
Voor veel jongens voelt dat als afwijzing, alsof je wordt geskipt! ‘Alsof hij niet goed genoeg is.’ Dat kan hij dan zomaar denken.
En afwijzing, dat kan pijn doen. Helemaal als je de ander leuk vindt. En daardoor voelt de ander zich soms boos en onzeker.
Maar jouw ‘nee’ zegt niet dat hij waardeloos is. Het betekent alleen: jij wil dit niet.
Toch leren veel jongens dat ze moeten volhouden. En ze denken dat nee soms ook kan betekenen: misschien.
Meisjes leren juist om beleefd te blijven, zelfs als ze zich ongemakkelijk voelen.
En die combinatie kan gevaarlijk zijn. De één duwt te hard, de ander zegt niet duidelijk genoeg: Nee, stop!
Nee = nee!
Nee = nee. Echte kracht zit niet in het volhouden en het blijven vragen en zoeken naar andere mogelijkheden om toch je zin te krijgen. Nee. 🙂 Echte kracht zit in luisteren en begrijpen!
Luisteren naar de grens van de ander. Begrijpen is weten dat iedereen zijn eigen grenzen heeft en dat die grenzen er niet zijn om jou tegen te werken, maar om jezelf én de ander te beschermen.
Als we leren om die verschillen te zien én ernaar te luisteren, wordt ‘nee’ niet iets om tegen te vechten, maar iets om serieus te nemen.
Dat maakt je een mooi mens. En dan ontstaat er respect.
‘Nee’ is duidelijk toch… of niet? Misschien wordt het tijd dat we dat weer eens écht gaan horen.
