Sexting is het verzenden van zelfgemaakte seksueel getinte beelden. Ook het versturen van seksueel getinte geschreven berichten zien we als sexting
De term ongewenste-sexting heeft betrekking op het doorsturen van seksueel getinte beelden zónder toestemming van de afgebeelde persoon.
Jongeren doen aan sexting uit nieuwsgierigheid, om erbij te horen, of omdat ze zich aangetrokken voelen tot (verliefd zijn op) de persoon. Het verlangen naar goedkeuring of aandacht, en de invloed van media kunnen ook een rol spelen. De meeste sexting wordt vrijwillig gedaan. Er kan echter sprake zijn van druk of dwang om seksueel getint materiaal te versturen. Meisjes en jongens doen soms aan sexting als grap, om aandacht te krijgen, of onder druk van hun vriendinnen of van jongens. Voor sommige jongeren is het gedrag, waarmee zij flirten en populair willen worden.
Vriendschapsdruk
Vanuit de norm alles met elkaar te delen binnen vriendschappen kan sexting gebruikt worden voor het versterken en bevestigen van vriendschappen. Het níet delen van materiaal wordt soms zelfs geïnterpreteerd als een vorm van buitensluiten. In sommige gevallen voelt een dader zich door deze norm onder druk gezet, bijvoorbeeld als hij/zij het materiaal zelf eigenlijk niet door wil sturen, maar vrienden hierop aandringen. Om de vriendschap niet in gevaar te brengen, kan een jongere dan besluiten om het materiaal toch door te sturen. Door het verspreiden van andermans sexy materiaal kan de dader ook proberen de eigen populariteit te verhogen. Sexy materiaal van anderen heeft een soort “economische
waarde”, en door dit materiaal te delen hopen leerlingen erkenning te krijgen van leeftijdsgenoten.
Victimblaming
Een van de factoren bij ongewenste sexting is de rol van ‘victimblaming’ Daders voelen zich gesteund en gesterkt door de negatieve beeldvorming rondom degene die seksueel getinte foto’s vrijwillig sturen. De mening is dat wanneer er sprake is van het ongewenst doorsturen van seksueel getinte foto’s het slachtoffer hieraan zelf schuld heeft. Immers, zo wordt gereageert, ‘hij/zij had toch dan niet zo dom moet zijn om een foto van zichzelf te sturen’. Zo heeft de dader een excuus voor het eigen gedrag. Men voelt zich soms zelfs aangemoedigd het materiaal te verspreiden vanwege de ‘victimblaming’ want ‘de ander is zelf zo dom geweest’.
Victimblaming door ouders, waarbij een kind te horen krijgt dat hij zelf dom is geweest, dit bericht niet had moeten versturen, kan schadelijk zijn. Het kan ervoor zorgen dat het kind zwijgt omdat hij zich erg schuldig of beschaamd voelt, in plaats van zich gesteund te voelen om het probleem te bespreken. Dit kan het vertrouwen in ouders verminderen en het moeilijker maken voor het kind om hulp te zoeken bij problemen. In plaats van te oordelen, is het belangrijk dat ouders open en begripvol reageren, zodat het kind zich veilig voelt om over zijn of haar ervaringen te praten en de juiste hulp kan krijgen.
Om je kind toch zoveel mogelijk te beschermen tegen sextingrisico’s is praten misschien wel de belangrijkste tip.
- Creëer thuis een open cultuur, waarover van alles wordt gesproken: Zorg ervoor dat je kind zich op zijn gemak voelt om met jou over zijn digitale leven te praten. Vraag regelmatig naar wat ze online doen en met wie ze communiceren. Vermijd een strenge benadering, zodat ze zich niet bang voelen om te delen.
Ga naar aan leiding van medianieuws in gesprek met je kind. Vraag naar zijn mening. - Leg de risico’s uit: Bespreek de mogelijke gevolgen van sexting, zoals de verspreiding van foto’s, verlies van privacy, emotionele schade en juridische gevolgen. Maak duidelijk dat wat online gedeeld wordt, vaak voor altijd blijft, zelfs als het meteen wordt verwijderd. Bespreek dat het sturen van intieme foto’s, zelfs naar iemand die ze vertrouwt, riskant kan zijn.
- Maak samen afspraken: Leg uit wat jij wel en niet acceptabel is als het gaat om het delen van afbeeldingen en berichten. Vraag aan je kind hoe hij/zij erover denkt.
- Gebruik privacy-instellingen: Leer je kinderen hoe ze de privacy-instellingen op sociale media en apps kunnen aanpassen om hun persoonlijke gegevens te beschermen. Bespreek ook het belang van het controleren van wie toegang heeft tot hun profiel.
- Wees alert op signalen: Let op veranderingen in het gedrag van je kind die kunnen wijzen op problemen, zoals plotselinge geheimzinnigheid of stress. Als je merkt dat je kind zich ongemakkelijk voelt of angsten heeft, wees dan een luisterend oor en vraag naar wat er speelt.
Bij online grensoverschrijdend gedrag ga naar Helpwanted.nl